فرمت IMRaD در مقاله نویسی


اگر تا الان تجربه‌ی نوشتن یک مقاله رو داشته باشید، احتمالا با این سوال مواجه شده‌اید: IMRaD چیه؟ یا ممکنه استادتون بهتون گفته باشه که حتما متن مقاله رو به فرمت IMRaD بنویسید. وقتی یک مقاله علمی مینویسیم، خیلی مهمه که طبق یک ساختار سازماندهی شده متن رو بنویسیم. فرمت IMRaD یکی از این ساختارهای سازمانی است. IMRaD اختصار چهار کلمه Introduction، Method، Results و Discussion است. IMRaD یک ساختار سازمانی محبوب است که به صورت فزاینده‌ای در ژورنالهای عملی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این پست، میخواهیم با فرمت IMRaD آشنا شویم.

تزها و پایان‌نامه‌هایی که از فرمت IMRaD استفاده میکنند کوتاه و مختصر هستند. زبان نوشتاری باید تا حد امکان ساده و واضح باشد. در چنین ساختاری جایی برای بیان دیدگاه‌های شخصی یا نوشتن نثر ارغوانی وجود ندارد!

در نقد ادبی، نثر ارغوانی، متن نثری بیش از حد آراسته است که با جلب توجه نامطلوب به سبک گزاف نگارش خود، جریان روایی را مختل میکند… نثر ارغوانی به دلیل اشباع کردن معنا در متن نویسنده با استفاده بیش از حد از توصیف های ملودراماتیک و فانتزی مورد انتقاد قرار می گیرد.

فرمت IMRaD مرور ادبیات رو راحت میکنه. به خواننده‌ها این امکان رو میده که خیلی راحت بتونند محتوای متن رو دنبال کنند. چنین چیزی نیاز به نوشتن دقیق داره- نه داستان سرایی و نثر ارغوانی!

 

فرمت IMRaD

همانطور که گفتیم کلمه IMRaD اختصار یافته چهار کلمه هست که در شکل زیر به طور خلاصه چرایی هر بخش گفته شده است.

فرمت IMRaD چیست؟

مقدمه (Introduction)

مقدمه یک مقاله هدف و اهمیت مطالعه رو بیان میکنه. در زمان نوشتن مقدمه یک مقاله، اول باید روشهای موجود در اون حوزه مطالعاتی رو به صورت مختصر توضیح بدهید. بعدش میتونید فرضیه و دیدگاه خودتون رو ارائه بدهید که در اون “شکاف علمی” بررسی و توضیح داده بشه. سپس میتونید چالشی که وجود داره رو مطرح کنید و نظر عملی خودتون درباره اون چالش و شکاف علمی رو بیان کنید. بعد از اون باید یه راهکار برای رفع چالش یا شکاف علمی مطرح کنید.

اساسا مقدمه معلومات و مجهولات رو بیان میکنه. حقایق موجود رو بازبینی و حقایق جدید رو آشکار میکنه! البته که هر چیزی نوشته میشه باید مرتبط با سوال تحقیق شما باشد.

روش (Method)

البته این بخش ” materials and methods ” هم نامگذاری میشه. در خیلی از مطالعات عملی ما مطالعه‌مان را براساس یک پایگاه داده‌ای انجام میدهیم. برای همین در این بخش در ابتدا پایگاه داده رو دقیق و مختصر (بدون توضیحات اضافی) توضیح میدهیم. اگه خودمون ثبت کردید، باید روال ثبت، روش ثبت و جزئیاتی که خواننده‌ها نیاز دارند ازشون مطلع باشند رو باید توضیح بدید. یا اگه از پایگاه داده آماده استفاده کردید توضیحات مربوط به اون رو باید بیارید.

بخش “روش-Method” باید نشون بده که شما چطور مطالعتون رو انجام داده‌اید. این بخش باید خیلی خاص و جامع باشه. باید به طور دقیق، روش ارائه شده خودتون برای حل مسئله و چالش مطرح شده در مقدمه رو توضیح بدهید. اگر نیاز هست، از فلوچارت، شبه کد و روابط ریاضیاتی برای بیان بهتر روش ارائه شده استفاده کنید.

خلاصه این بخش خیلی مهمه. هم در پذیرش یک مقاله، و هم بعدا در  ارجاع مقالات. شما روش رو خوب مطرح نکنید، شاید پذیرفته بشه، ولی احتمال ارجاع سایر محققین کمتر میشه. پس در این بخش خساست به بخرج ندید و خوب کارتون رو ارائه بدید. در عین حال از اضافه‌گویی و حاشیه رفتن هم باید بپرهیزید.

نتایج (Results)

همانطور که از اسم مشخصه، این بخش حاوی یافته‌های تحقیق شما هست.به این نکته توجه کنید که در این بخش ما فقط نتایج رو قرار میدیم و در مورد اونا تجزیه و تحلیلی نمی‌کنیم.  برای مثال در مقالات هوش مصنوعی، معمولا ما یه سری جداول و نمودار قرار میدهیم که در نتیجه آزمایشات مختلف بدست آماده‌اند و عملکرد رویکرد ارائه شده را نشان میدهند. فقط نتایج رو قرار میدهیم و تحلیلی انجام نمیدهیم. معمولا بخش قابل توجهی از یک مقاله رو به نتایج اختصاص میدهند، چرا که جوهره مطالعه شما هست.

به یکی دو جدول یا نمودار اکتفا نکنید. اگر نیاز هست، آزمایشات مختلفی انجام بدهید و با روشهای دیگه معتبر مقایسه کنید (جدید بودن اون رویکردها هم مهمه برای داورا. از مقالات چندسال اخیر استفاده کنید بهتره). این نتایج هستند که اثبات میکنند رویکرد شما بهتر از مطالعات قبلی هست و چالش موجود رو بهتر از بقیه حل میکنه.

بحث (Discussion)

در این بخش شما باید در مورد نتایج صحبت کنید و تجزیه و تحلیلشون بکنید. اینجا دیگه ایده های جدید مطرح نمیکنید. باید بگید که نتایج شما چه چیزی رو نشان میدهند.

البته میگن بهتره در مورد محدودیت‌های رویکرد خودتون هم صحبت کنید ولی کیه که بگه کار من بده! خب واقعیت اینه که در بیان محدودیتها باید محتاط بود! ممکنه همین بیان محدودیت‌ها باعث بشه داور ریجکت کنه کارو.

معمولا محدودیتها رو در قالب کار تحقیقاتی آینده مطرح میکنند. برای مثال، روش شما از لحاظ زمانی ایراد داره. میگید که رویکرد ارائه شده از لحاظ زمانی میتواند بهبود یابد که این رو در مطالعات بعدی مورد بررسی قرار خواهیم داد.

در آخر بخش discussion بهتره که اشاره کنید که در ادامه این مطالعه، چه تحقیقاتی میتواند انجام شود که گفتیم این رو موقع بیان محدودیت‌ها میتونید بیارید. خیلی ریز ایراد رو مطرح می‌کنید و بعدش میگید در تحقیقات بعدی میتواند مورد بررسی قرار بگیرد. و اینکه بهتره در این بخش یافته‌های مطالعه خودتون رو بهم لینک کنید. اصطلاحا گسسته صحبت نکنید. و اون حالت پیوستگی مطالب حفظ بشه.

 

و نکته آخر اینکه یافته‌هاتون رو خیلی بزرگنمایی (exaggerate) نکنید! بیش از حد از یافته خودتون تعریف نکنید. حالت تحلیلی باشه بهتره. حواستون به نوشتن برخی از کلمات باشه. برای مثال رویکردی ارائه داده‌اید که نسبت به بقیه روش‌ها عملکرد رو بهتر کرده ولی این تفاوت خیلی هم معنادار نیست. و واقعیت هم اینه که معمولا اختلاف معنادار نمیشه. چون روشهای قبل بوووق که نیستند. به یک دستاوردی رسیده‌اند! پس نسبت به عملکرد اونها ممکنه تفاوت معنادار نباشه. وقتی از کلمه “قابل توجهیsignificantly” استفاده میکنید این معنی رو میده که اختلاف خیلی زیاده و از لحاظ آماری معنادار است. در اینصورت داور از شما میخواد که با تست‌های آماری  این رو ثابت کنید! پس نباید در چنین مواقعی از کلمه “significantly” استفاده کنید. به شکل های مختلف میتونید بگید عملکرد رویکرد شما بهتر شده. مثل improve, outperformed


دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

code