دسترسی داشتن فیسبوک به افکار لفظی مغز ما با واسط مغز و کامپیوتر

آیا کس دیگری هم فکر می‌کند ایده دسترسی داشتن فیسبوک به افکار لفظی مغز ما ایده‌ای به غایت احمقانه است؟

نویسنده: پریسا ایلون

فیسبوک در حال ساخت یک واسط مغز-کامپیوتر است. به زبان کمپانی‌ها این گجت قرار است یک وسیله غیرتهاجمی قابل پوشیدن باشد که به مردم اجازه می‌دهد تنها با تصور صحبت کردن تایپ کنند.

به نظر چیزی شبیه به یک ابزار جانبی بلوتوث است که فرد بر روی سر خود می‌پوشد و به او امکان تایپ کردن تنها با کمک ذهن و بدون استفاده از دست را می‌دهد. وقتی که این گونه به مساله فکر می‌کنید، اینجاست که سرمایه‌گذاران شما را به سمت خرید کالای تولیدی فیسبوک هدایت می‌کنند.

از شوخی گذشته، یک BCI با عملکرد صحیح می‌تواند یکی از بهترین ابزارهای کمکی باشد که تا به حال اختراع شده است. اگر عملکرد مناسبی داشته باشد، به میلیون‌ها فرد ناتوان قدرت تعامل جدیدی با تکنولوژی خواهد داد.

من فکر می‌کنم BCI در نهایت به نفع همه خواهد بود و به محض اینکه عموم مردم باهوش‌تر شوند کسی نمی‌تواند جلو آن‌ها را بگیرد. در حال حاضر، به نظر جالب می‌رسد که بتوان با ذهن خود تایپ کرد. اما کمی صبر کنید تا زمانی برسد که در حال مانیکور کردن هستید و همزمان در را باز می‌کنید، غذا می‌پذید و بازی می‌کنید.  BCI عظیم‌تر از واکمن، آی‌پد یا هر گجت دیگری خواهد بود که تا این زمان وجود داشته. بگذارید بی‌پرده بگویم: باور من این است که طی یک دهه از ورود اولین BCI به بازار جمعیت بالایی از آن استفاده خواهند کرد. و به عنوان جذاب‌ترین علاقه‌مندی انسان‌ها، دنیا نیازمند شرکت‌های متعددی خواهد بود تا آن را تهیه کنند. ما نیاز به کمپانی‌هایی داریم که مرتبا در حال رقابت برای کنار زدن مرزهای تکنولوژی هستند به شکلی که از گوشی هوشمند به هر چیز دیگری می‌رسیم. اما اگر بنا باشد اجازه دهیم خواسته‌های فیسبوک، گوگل و یا هر شرکت دیگری که منافعش در تبلیغات است یک BCI درست کند، خودمان را در معرض یک فاجعه قرار داده‌ایم.

فیسبوک مطالعات روانشناختی را روی ما انجام داده است تا همچنان ما را در وبسایت خود نگه دارد. FAIR، بخش هوش مصنوعی فیسبوک، با استعدادترین افراد جهان را استخدام کرده است – در مورد یک درصد برتر انسان‌ها صحبت می‌کنیم. الگوریتم‌های این افراد به خوبی شما را مجذوب صفحه نمایش می‌کند به شکلی که اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روانی جهان است.

آن‌ها این کار را به کمک علم ریاضیات انجام می‌دهند. فیسبوک هر آنچه اطلاعاتی را که بتواند از شما بیرون می‌کشد ( چیزی که روی آن کلیک می‌کنید، چه مدت زمان را برای چیزی سپری می‌کنید، و به چه اطلاعیه‌هایی توجه می‌کنید و…) و الگوریتم‌هایی را طراحی می‌کند برای رسیدن به ایده‌ی میلیون‌ها تغییر کوچک که نهایتا باعث می‌شود تنها چند ثانیه بیشتر را در صفحه بگذانید.

دلایل بسیاری در توضیح دلیل موفقیت آن وجود دارد، اما کوتاه سخن این که، مردم دروغ می‌گویند ، آمار نه!!! فیسبوک می‌داند آیا شما واقعا طرفدار گروهی هستید که به دوستانتان می‌گویید یا فقط ادعا کرده‌اید و ابدا علاقه‌مند به آن نیستید. او می‌داند چگونه محتوایی را به شما نشان دهد که واقعا آن را دوست دارید.

مرا گمراه نکن، الگوریتم تا این حد قدرتمند نیست. شما ممکن است فکر کنید تمام تبلیغاتی که برای من می‌آید مربوط به چیزی است که علاقه ندارم، چون تجربه آن را داشته‌اید. اما از دوستانتان بپرسید آیا در مکالمات خود در مورد محصولی صحبت کرده‌اند و می‌بینید دفعه بعد که در فیسبوک هستند یک تبلیغ برای آن دیده می‌شود. من شرط می‌بندم زیاد طول نخواهد کشید تا یکی را پیدا کنیم که حس می‌کند این اتفاق تمام مدت تکرار می‌‌شود- مثل این است که فیسبوک واقعا به صحبت‌های ما گوش می‌دهد.

این یک برداشت اشتباه است، اما در واقع در فهمیدن اینکه ما به چه چیزی علاقه‌مند هستیم بسیار خوب عمل می‌کند، در فرصت مناسب ما آن تبلیغات را برای روزها و هفته‌ها حتی بدون آنکه متوجه باشیم دیده‌ایم و وقتی ما ناگهان خود را متقاعد می‌بینیم تا در مورد یک محصول با همکار خود صحبت کنیم فکر می‌کنیم ایده خودمان بوده.

فیسبوک رفتار ما را با ریاضیات کنترل می‌کند. حال تصور کنید قادر باشد روزی مستقیما به مغز ما که منبع دقیق علاقه و احساسات است دسترسی داشته باشد.

پاولو دیگر نیازی به زنگ و غذا نخواهند داشت اگر بتواند انگشت خود را وارد مغز سگ‌ها کرده و نقطه لذت آن را بر حسب میل خود فشار دهد. شما واسط مغز کامپیوتر فیسبوک را دوست خواهید داشت، شما انتخاب دیگری نخواهید داشت.

تهیه شده توسط Tristan Greene

منبع