وقتی راجر فریش در سال 2009 متوجه لرزش دست خود شد، برای او مساله کوچکی نبود – به عنوان یک نوازنده حرفهای ویولون، ثابت بودن دستها برای شغل او بسیار حیاطی است. فریش که به مدت 40 سال موزیسین حرفهای بود با دستهایی که میلرزید دیگر نتوانست آرشه را به آرامی روی سیمهای ویولون خود بکشد. بیماری او لرزش عصبی تشخیص داده شد.
راه حل؟ تحریک عمیق مغزی، که میبایست توسط جراح مغز در آزمایشگاه مهندسی اعصاب کلینیک مایو انجام میشد. این پروسه شامل کاشت یک ضربان ساز مغزی است، که ایمپالسهای عصبی را به نواحی خاصی از مغز وارد میکند. این روش برای درمان بیماری پارکینسون، افسردگی شدید، سندرم تورت، لرزش و درد مزمن استفاده میشود.
هرچند لرزشهای دست فریش به نسبت خفیف بود اما برای یک نوازنده کنسرت ویولون ممکن است به معنی پایان شغل او باشد.
برای اینکه متوجه شوند چه قسمتی از مغز باعث ایجاد لرزش میشود جراحان میبایست الکترود را وارد مغز او میکردند و نقاط مختلفی را تحریک میکردند. اما چون لرزش دست خفیف بود جراحان قادر نبودند تعیین کنند که آیا نقطه مطلوب را پیدا کرده اند یا نه، مگر اینکه فریش خود به هوش بود و به آنها کمک میکرد.
گاهی لازم میشود بیماران حین جراحی اعصاب هوشیار باشند تا دکتر بتواند شرایط آنها را ارزیابی کند. اما در مورد فریش چیز جدیدی وجود داشت. او باید حین جراحی ویولون میزد. این تیم جراحی یک سرعت سنج سه محور را به دست او متصل کرد تا بتواند حرکات او را مانیتور کند. زمانی که آنها الکترودها را وارد مغز او کردند میتوانستند ببینند آیا تحریک، لرزش دست او را موثر کرده است یا نه؟
جراحی موفق بود—فریش بار دیگر سه هفته پیش در کنسرت اجرا کرد. او میتواند ضربان ساز را به کمک یک کنترل روشن کند تا به آرامی گذشته ویولون بنوازد. ویدیو زیر توسط کلینیک مایو در ماه آوریل آپلود شد.
دیدگاه ها